محمد مرندی: مذاکرات پیش از آشوبها متوقف شده بود
تاریخ انتشار: ۹ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۰۲۲۸۲
محمد مرندی، استاد دانشگاه و صاحبنظر مسائل بینالملل در گفتوگو با «ایران» جدیدترین تحولات پیرامون این رویداد دیپلماتیک را مورد بررسی قرار داده است.
***
بعد از وقوع اغتشاشاتی که در ایران رخ داد، روند مذاکرات رفع تحریمها در وین دستخوش تغییر شد و امریکاییها رسماً اعلام کردند تمرکز خود را از این گفتوگوها برداشتهاند و متوجه تحولات داخلی ایران نمودهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کندی و تعللی که در روند مذاکرات جاری وین حاکم است، مربوط به دوره پیش از تحولات اخیر داخلی ایران است؛ جایی که بعد از ماهها مذاکره در وین، طرفین به یک توافق نزدیک شده بودند که در پی آن، اتحادیه اروپا متنی را ارائه داد که اکثر خواستههای ایران را تأمین میکرد. کشورمان هم اصلاحاتی روی این متن انجام داد که آقای «جوزپ بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا که متحد نزدیک ایالاتمتحده است، این خواستهها را منطقی توصیف کرد. بنابراین انتظار میرفت امریکا پاسخ مثبت دهد و توافق صورت گیرد، اما مقامهای امریکایی در پاسخ نهایی به این متن تعلل کردند و وقتی هم که با تأخیر پاسخ دادند، متن پیشنهادیشان غیرسازنده بود؛ یعنی با توجه به متنی که ارائه دادند، معلوم بود قصد تأخیر و به عقب انداختن توافق را دارند.
دلیل آن چه بود؟
دولت امریکا میخواست انتخابات کنگره را پشتسر بگذارد، بنابراین دلیل اصلی این تأخیر به مسائل داخلی این کشور بازمیگشت. بایدن نگران بود در برابر حزب رقیب خود یعنی جمهوریخواهان، در مقابل ایران ضعیف نمایانده شود. البته با آغاز اغتشاشات داخلی ایران، دولتمردان امریکایی توجه خود را بر سازماندهی، هدایت و تشدید این آشوبها گذاشتند تا بتوانند جایگاه ایران را تضعیف کنند و از رهاورد آن، در زمین مذاکرات امتیازات بیشتری بگیرند؛ زیرا به زعم آنها هر اندازه این توافق سستتر حاصل شود، امکان بیشتری برای تخلف امریکا و اروپا در اجرای تعهداتشان در چهارچوب توافق احتمالی، ایجاد میکند؛ کما اینکه آنها از ضعفهای توافق 2015 سوءاستفاده کردند.
به جواب غیرسازنده امریکا اشاره کردید که سبب شد روند مذاکرات متوقف شود. یکی از دیدگاههای غالب درباره دلایل این توقف، فارغ از بحث تحریمها و تضمین که به نظر میرسد طرفین در آن موقع به فرمول حل آن رسیده بودند، درباره خواستههای فرابرجامی امریکاییها است. به این مفهوم که آنها میخواهند احیای توافق 2015 را به برجام 2 و 3 و... گره بزنند. نظر شما در این رابطه چیست؟
ترامپ به دنبال تحقق این هدف بود و بایدن هم این خواسته را در روند مذاکرات جاری دنبال میکند، ولی مذاکرهکنندگان در وین، امریکا را مجبور به عقبنشینی از این خواسته کردند. طرفین چند ماه پیش در آستانه توافق بودند و این جنبههایی که دولت جدید امریکا در آغاز کار بر آن پافشاری میکرد، دیگر در متون اخیر مطرح نشده بود.
آیا بروز آشوبهای اخیر در ایران بر خواستههای امریکا در تبادل پیامهای اخیر اثر قابلملاحظهای داشته است؟
امریکاییها با ایجاد اغتشاش، ناآرامی و تنش در تلاش هستند، هم امتیازات جدیدی در مذاکرات برجام به دست بیاورند و هم تلاش میکنند مسائل غیرمرتبط به برنامه هستهای ایران را دوباره وارد بحث کنند که البته این ممکن نیست و تلاش بیهودهای است. عاقلانهترین اقدام برای طرفهای غربی پذیرش خواستههای معقولی است که بورل نیز بر آن اذعان کرده بود؛ بخصوص با توجه به بحران انرژی که بشدت با آن دستوپنجه نرم میکنند، نیاز مبرمی به توافق دارند، چنانکه شاهد هستیم امریکا مرتب در برابر ونزوئلا در حال عقبنشینی است و چند روز پیش هم شاهد گامهای رو به عقب این کشور در برابر ونزوئلا بودیم.
یعنی شکلگیری این تصور که تحولات داخلی اخیر ایران سبب متزلزل شدن مواضع مذاکراتی میشود، باعث شده امریکاییها خواستههای فرابرجامی خود را که پیشتر از آن عقبنشینی کرده بودند، تکرار کنند؟
نه؛ اما با تلاش برای تضعیف ایران در بحبوحه این اغتشاشات امیدوار خواهند بود هم در حوزه هستهای و هم غیرهستهای امتیاز به دست آورند. معتقدم به نتیجه نمیرسند، زیرا این تلاشها نتیجه مشورتهای اشتباهی است که دریافت میکنند و سبب میشود به محاسبات اشتباه دست بزنند. یعنی معتقدند اگر در شرایط کنونی فشار بیشتری بیاورند، امتیاز بیشتری میگیرند که روند ماهها مذاکره نشان داده این تصور اشتباه است.
با وجود تلاش برای افزایش فشار، تبادل پیام غیرمستقیم و شتابزده با ایران بهنوعی از نگرانی امریکا بابت از دست رفتن امکان توافق هم حکایت میکند. درست است؟
در این ارتباط دو نکته قابل توجه است؛ یک اینکه امریکاییها و اروپاییها تا همین چند ماه پیش مرتب میگفتند برنامه هستهای ایران به مرحله خطرناکی رسیده است و باید فوراً توافق شود وگرنه دیر میشود. خب تا الان که توافق حاصل نشده و برنامه هستهای ایران هم که در حال پیشرفت است، هیچ سروصدایی از اروپاییها بلند نمیشود. بنابراین، این امر نشان میدهد از ابتدا این موضعگیریها مبنی بر خطرناک بودن روند پیشرفت فعالیتهای هستهای ایران، یک طرح تبلیغاتی برای تحقق خواستههای سیاسیشان بوده و ربطی به واقعیتهای حاکم بر برنامه هستهای ایران نداشته است. نکته دوم اینکه اگر امریکاییها و اروپاییها واقعاً به دنبال افزایش تنش نبودند یکسری تحریم نمادین را اعمال نمیکردند. این کشورها در ماههای اخیر تحریمهایی را در راستای سیاست فشار حداکثری تصویب کردهاند که پیشتر آن را در بالاترین سطح به اجرا درآورده بودند؛ یعنی افرادی را از نهادهای داخلی کشورمان تحریم کردهاند که قبلاً همان نهاد به طور کلی تحریم شده بود و در نتیجه، این اقدامات تأثیری در اقتصاد و روند فشار جدید نمیگذارد. اینها در حالی است که ایران در واکنش به این تحریمها، در فردو غنیسازی 60 درصد را شروع کرد. خب چرا آنها واکنش شدیدی نشان ندادند؟ چون نیاز به توافق دارند.
در این مسیر تا چه اندازه میتوان بر مواضع حمایتی چین و روسیه حساب کرد؟
هر چقدر شکاف بین چین و روسیه و غرب بیشتر میشود، طبیعتاً مواضع این دو کشور به ایران نزدیکتر میشود. ما این واقعیت را در ماههای اخیر در پی آغاز جنگ اوکراین شاهد بودهایم که روسیه به خاطر تحریمها و نیازهای خود به ایران امتیازات قابلتوجهی داده است. از طرف دیگر سیاست اقتصادی چین نسبت به ایران روند مثبتتری طی میکند. بنابراین نیازمندی چین و روسیه به ایران در این شرایط رو به افزایش است، کما اینکه در جریان افزایش تقابل پکن و مسکو با واشنگتن، روند همگرایی دیگر کشورهای آسیایی مانند هند و کشورهای آسیای مرکزی نیز نسبت به جمهوری اسلامی پیشرفت قابل ملاحظهای داشته است و آنها در ماههای اخیر روابط خود را با کشورمان تقویت کردهاند که این امر با سیاست منطقهای و همسایگی دولت آقای رئیسی همخوانی دارد. البته چنین تحولی با رویکرد دیپلماتیک ایران در قبال مذاکرات هستهای در تعارض نیست، کما اینکه امریکاییها رویکرد خود را در قبال ونزوئلا تغییر دادهاند و چنانکه در رابطه با ایران تجدیدنظر کنند، ما آماده هستیم با آنها در چهارچوب تعیینشده به توافق خوبی برسیم.
منبع: فردا
کلیدواژه: مذاکرات محمد مرندی آشوب ها برنامه هسته ای ایران روند مذاکرات امریکایی ها خواسته ها تحریم ها ماه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۰۲۲۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسن روحانی: ترامپ ۸ بار پیغام داد که با هم ملاقات کنیم
به گزارش تابناک، از سایت حسن روحانی در این دیدار که صاحبامتیاز، مدیرمسئول و سردبیر، دبیران و خبرنگاران سیاسی و اقتصادی روزنامه اعتماد حضور داشتند، دکتر روحانی در پاسخ به سؤالات، برخی از مهمترین خاطرات وقایع دولت تدبیر و امید را بیان کرد.
دکتر روحانی در پاسخ به این سؤال که آیا خروج دونالد ترامپ از برجام، پس از ناامیدی او از ارسال پیامهای متعدد به ایران برای انجام معاملهای جدید قبل از انتخابش بود، گفت: ترامپ قبل از اینکه انتخاب شود به ایران هیچ پیامی نفرستاده بود و رابطهای هم نداشت. در ایران هم تلقی غالب این بود که خانم کلینتون برنده انتخابات است و نه ترامپ. ولی به هر حال ترامپ با کسب رأیهای الکترال بیشتر توانست در انتخابات پیروز شود گرچه آرای مأخوذه خانم کلینتون بیشتر از او بود. ترامپ در دوره تبلیغات انتخاباتی یکی از مواردی که مطرح میکرد این بود که برجام به ضرر آمریکاست یا بدترین توافق بوده و… او این شعار را میداد که اگر در انتخابات پیروز شود از برجام خارج میشود. بعد که پیروز شد، لحنش به همین تندی ادامه پیدا کرد. در داخل کشور هم ماجراهایی اتفاق افتاد که ترامپ احساس کرد به راحتی میتواند این کار را انجام دهد. علامتهای داخل بسیار مخرب بود، خودش آمادگی داشت، ضد اوباما هم بود، میخواست هر دستاوردی اوباما داشته را به هم بزند. عربستان و اسرائیل هم در دوره مذاکرات برجام علیه ما بسیار فعال بودند. ما در آذر ۹۳ میتوانستیم در برجام به توافق نهایی برسیم. در آن مقطع با ۱+۵ بر سر سه موضوع اختلاف داشتیم، در ایران هم روی این سه موضوع حساسیت بود اما در داخل به صورتی که آنها هم قبول کنند، حلوفصل کردیم و اختیارات لازم را به آقای ظریف دادیم. ما در آستانه توافق نهایی بودیم که سعود الفیصل، وزیر خارجه عربستان با هواپیما از عربستان به وین رفت و داخل هواپیما با جان کری مذاکره کرد. اسرائیل هم از طریق فرانسه و آمریکا فشار میآورد.
درست در آستانه توافق نهایی یکباره از آمریکا به کری پیام دادند مذاکره را متوقف کند و برگردد. کری به ظریف گفته بود من نمیفهمم چه شد؟! همه چیز که تمام شده بود! همین تاخیر باعث شد ما به جای آذر ۹۳ در ۲۳ تیر ۹۴ برجام را نهایی کنیم. قبل از آن آقای نوری المالکی، نخستوزیر عراق، پس از سفر به آمریکا به تهران آمد. او میگفت من آمریکا بودم، در کنگره به طور مداوم یا سعودیها میآیند و میروند، یا اسرائیل و یا منافقین. به من میگفت که اینها نخواهند گذاشت شما به توافق نهایی برسید. بنابراین عوامل خارجی که از قبل فعال بودند، در کنار عوامل داخلی، دست به دست هم دادند و ترامپ را تشویق کردند که از برجام خارج شود. اگر ترامپ از اسنپبک استفاده میکرد کار ما خیلی سختتر میشد؛ اما او نتوانست از اسنپبک استفاده کند. فعالیت هستهای ایران آنقدر منظم بود که آژانس بینالمللی انرژی اتمی هیچ بهانهای از ایران پیدا نکرد تا راهی برای اسنپبک باقی بماند. در نتیجه ترامپ یکجانبه از برجام خارج شد. در داخل کشور اول قرار بر این بود که به محض خروج آمریکا از برجام ما هم از برجام خارج شویم که ما صبر کردیم و به ۱+۴ مهلت دادیم.
رئیس دولت تدبیر و امید درباره پیغامهای ترامپ پس از ریاستجمهوری اظهار داشت: در سال ۹۶ که چند ماه از انتخاب ترامپ و انتخابات ریاستجمهوری در ایران گذشته بود برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک رفتم؛ ترامپ اولین بار آنجا درخواست ملاقات کرد که البته این پیغام ترامپ برای ملاقات یک بار نبوده، چندین بار تکرار شد. بعد از آن هم مدام از طرق مختلف و کشورهای مختلف پیغام میداد. سال ۹۷ وقتی به نیویورک رفتم، چهار ماه از خروج آمریکا از برجام گذشته بود. ترامپ در روز اول حضور من در نیویورک ۸ بار پیغام داد که با هم ملاقات و مذاکره کنیم. من پیغام دادم شما صبح علیه ایران در مجمع عمومی سخنرانی کردید، از برجام خارج شدید، چرا باید شما را ببینم؟ ترامپ آقای مکرون را واسطه کرد، مکرون به نقل از ترامپ گفت من آمادهام با رئیسجمهور ایران الان یک جلسه بگذارم، اعلام کنم که به برجام برمیگردم به شرطی که دو بند به آخر برجام اضافه کنیم: یکی اینکه ما یعنی آمریکا و ایران راجع به مسائل منطقه با یکدیگر آماده مذاکره هستیم و دوم اینکه راجع به مسئله موشکی ایران هم مذاکره کنیم. من همانجا رد کردم. گفتم امکان ندارد. ما به برجام دست نمیزنیم، یک کلمه از آن را کم و زیاد نمیکنیم. غیر از مکرون کسان دیگری هم آمدند. این پیغامهای بین ما و ترامپ بود. سال ۹۸ آخرین سفر من به نیویورک بود چون که سال ۹۹ به دلیل کرونا اصلا اجلاس مجمع عمومی برگزار نشد. در سال ۹۸ تلاش زیادی شد برای اینکه من و ترامپ همدیگر را ببینیم، خانم مرکل از آلمان به نیویورک آمد. بوریس جانسون، نخستوزیر انگلیس با وجود مشکلات داخلی به نیویورک آمد. مکرون هم که بود. اینها آمده بودند برای اجلاس سران ۱+۵ با ایران در سال ۹۸ اما نشد.